W naszej pracy korzystamy z koncepcji uczenia się przez doświadczenie, którego autorem jest David Kolb.

David A. Kolb (ur. 1939) to amerykański teoretyk metod nauczania. Jego główne zainteresowania i publikacje dotyczą tak zwanego „Modelu Uczenia przez doświadczenie” (ang. Experimental Learning Model).

Kolb uważa, że cały cykl zamyka się w następujących etapach:

• wiedzę zdobywa się poprzez praktykę i doświadczenie,
• to konkretne doświadczenie skłania do rozumnej refleksji,
• ta refleksja powoduje tworzenie abstrakcyjnych reguł generalizujących, które służą do opisania wszystkich podobnych sytuacji,
• powstała w ten sposób wiedza jest następnie weryfikowana poprzez zastosowanie nowego pomysłu w praktyce, co prowadzi do powstania nowych doświadczeń i ………..cykl zaczyna się od początku.

• styl asymilacyjny – dominujące w nim jest abstrakcyjne uogólnienie i związanych z informacją i nauką
• styl akomodacyjny – dominuje tu konkretne przeżycie i aktywneeksperymentowanie. Osoby posługujące się tym stylem potrafią lepiej niż kto inny wprowadzać w życie plany,częściej ryzykują i sprawia im przyjemność adaptowanie się do nowych warunków.

Zdaniem Kolba, warto zdiagnozować preferowany styl uczenia się, po to,
by jak najefektywniej wykorzystać go zarówno w życiu osobistym
jak i zawodowym. Ważne jest też, by rozwijać pozostałe style
i w rezultacie dążyć do równowagi w ich zastosowaniu w procesie uczenia się.

POZNAJ swój styl uczenia i ZOBACZ jak możesz na tym skorzystać.

Teoria Kolba jest popularna i powszechnie znana dlatego, że podkreśla ona fakt,
że różni dorośli mogą preferować różne style uczenia się oparte na wyżej
przedstawionym cyklu.

Dawid Kolb wyróżnia cztery style:
konwergencyjny, dywergencyjny, asymilacyjny, akomodacyjny.

Poniżej krótka ich charakterystyka:

• styl konwergencyjny – osoby posługujące się tym stylem uczenia się wykazują największe zdolności do praktycznego zastosowania teorii - najlepszy w takich sytuacjach jak np. test inteligencji,
• styl dywergencyjny – charakterystyczna jest w nim zdolność do wyobraźni, spostrzegania konkretnej sytuacji z różnych punktów widzenia i organizacji wielu relacji w spójną całość. Najlepiej sprawdza w sytuacjach wymagających intensywnego myślenia np. burza mózgów,